i>

ในความจำครั้งแรกสรรพสิ่งฉันสรรพสิ่ง Daishin เขาสิงสู่บนหัวเข่าของเขา, การจับกุมตัวด้านบน กิโมโน เป็นส่วนหนึ่งสิ่งของเสื้อคลุมเด็กนักเรียนที่รกของดีฉันลงที่ hakama ด้านล่าง ส่วนหนึ่งส่วนใดเขาแหงนหน้าขึ้นมองฉันจากแว่นล่าช้าแว่นตาเก่าแก่ดวงตาถูฟ้าอันอบอุ่นของเขาดำรงฐานะสถานที่ที่ดีเหตุด้วยดวงตาสิ่งของคุณที่จะยอมจอดพอคุณกำลังมองหาเหตุสับสนวุ่นวาย <เป็นวันหยุดแรกสรรพสิ่งสัปดาห์จำเดิมของเราที่มีการทำสมาธิอย่างเข้มข้นI19 กล้าเสี่ยงใจตัวเองอยู่บนบานศาลกล่าวเบาะตรงเวลาห้าทิวากาล แต่ในเวลานี้ฉันประกอบด้วยงานหลังจากนั้นเขาพึ่งจะให้ข้อแนะอย่างละเอียดเกี่ยวกับวิธีการให้บริการอาหารของนิกายเซน 14 เรื่องสถานที่เป็นทางการกับระฆังด้วยกันเครื่องเสียงแหลมกับการสวดมนต์ซึ่งมีเพียงตงิดๆออกแบบจริตเต้นยิ่งกว่าดนตรีบรอดเวย์นกเขาเป็นมนุชที่พอดีมีชีวิตชีวาอายุ 60 ปีขึ้นไป 30 และเอ่ยปากด้วยความเห็นกระเพื่อมเหมือนเด็กที่ฉลาดมาก

& # xA0; span> 1C งานฝึกเซนเป็นเรื่องสถานที่เข้มงวด ทว่าสิ่งแห่งยอดเยี่ยมเกี่ยวเรื่องนี้คือทว่าชีวิตของคุณจะพังทลายยอมและเจ้าเอ็งกำลังรกอยู่กับดักความยุ่งเหยิงในอย่างน้อยเสื้อคลุมของคุณก็อยู่ตรงกลางเขาม้วนไหล่ของเขากลับนกเขาทำเช่นนี้มากท่าทางดังกล่าวเป็นระยะๆและขู่เข็ญเช่นเดียวกับแห่งเขาสอนตัวเองมอบเต้น1C อาหารที่เป็นทางการตกว่า 19; t ประสิทธิภาพIt19 เป็นพืดทางกระทำเซนคือว่าการปฏิบัติที่คุณถ่ายทอดด้วยร่างกายคุณเองเขาให้เราทองสัมฤทธิ์ฆ้องธำมรงค์ zendo ลงเพื่อที่จะรับประทานอาหารเช้า1C ถ้าคุณหลงทางระหว่างเพราอาหาร I19 จะอยู่ประตู 1D;เขาบ่งชี้ไปสถานที่โต๊ะแห่งหนปลายสุดของห้องกินข้าว

|

ฉันกำลังมองหาหมายกำหนดการนั้นในเวลานี้อีกหนึ่งทศวรรษถัดจากนั้นห้องรับประทานอาหารว่างหาบ่มิได้Daishin พูดกับดักฉันผ่านทางโทรศัพท์He19 ให้การวินิจฉัยอายุมากฉันหากมันขึ้นอยู่กับฉันเนื้องอกจะขีดคั่นเป้าหมาย assholes กับการรักษาจะเป็น: หยุด assholeแต่มะเร็งไม่ได้สมเหตุสมผลมนุษย์หัวขาดใจมนุษย์หกพระจันทร์ต่อมาดิฉันเช่า RV ขนาด 30 ฟุตและออกจากที่พักเพื่อ Daishin19 ด้วย Roshi (จีนแสของเรา) และ Lizzie [นักเรียนคนอื่น]งานเดินทางมีความ#สลับซับซ้อนโดยที่แท้ที่ว่า Roshi กำลังจะตายบ่อยเกินช้าๆสิ่งของวัยชราเขาเหมือนการตั้งดวงตะวันยังคงสว่างไสว ทว่ามีลดน้อยลงและต่ำกว่าเขาณด้านของเราการเดินทางถือเอาว่าความคิดสิ่งของเขา แม้ว่าเขาสมรรถทำเลี่ยนได้หรือไม่?

& # xA0; เมื่อไม่นานมานี้โรคมะเร็งได้เกิดขึ้นที่ลูซี่ตรวจวัดแมวของอิฉัน 14 กินจากในสู่ภายนอกสัตวแพทย์ใส่เธอลงที่เช้าวันหนึ่งซึ่งดูท่าเป็นเวลาที่แปลกถิ่นจะตายทั้งหมดกำลังจะไปทำงานและดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงศกุนีร้องเจิ่งและลงจอดแห่งขอบหน้าต่าง

|

& # xA0; I19 สูญหายสัตว์เลี้ยงเพื่อนครอบครัวและภาพลวงตาไม่กี่ทอผ้าภาพในปีที่ผ่านมาบางวันดิฉันรู้สึกผีสิงตามความโศกเศร้าโศกที่เกิดขึ้นในรูปสิ่งของความโกรธความไม่พอใจความผิดหวัง 14 โหยหวนของชีวิตชั้นในเราอยากจะหาอะไรบางอย่างที่จำเป็นต้องยึดมั่น แต่ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปทุกสิ่งที่เราสิ้นชีวิตและเราก็แจ้งหลังจากที่เราอยู่ในที่แห่งหนเราไม่ได้อยู่ในความสูญเสียสิ่งของสิ่งที่อีฉันรักและลุ่มหลงหายไปชิ้นหนึ่งที่อิฉันได้เรียนรู้ก็ลงความว่าความเศร้าโศกจักสิ้นสุดลงเมื่อเราสามารถปล่อยความคิดที่ว่าประกอบด้วยบางสิ่งที่อยู่ข้างนอกเราสามารถทำให้เราทั้งหมดคว้าและสิ่งนั้นก็หายไป

|

  1C;Oh no!1D;Lizzie ตะโกน

|

ฉันจะดูด RV ออกจากทางด่วน 10 ที่ลงในที่จอดรถของวิทยาลัยชุมชนมันว่าง ทว่าสว่างเหมือนสนามฟุตบอลตรงนี้เป็นประโยชน์สำหรับอีฉันมองเข้าไปใน Roshi19; s กระเพาะอาหารผ่านทางเข้าออกมืดที่หลอดกาแฟให้อาหารยางของเขาได้ popped outมันสมอง & # xA0;

span> 1C มันต้องเกิดขึ้นเมื่อเราย้ายเขาจากห้องของเขาจร RV, 1D;Lizzie กล่าวว่าชาวลิทัวเนียชาวรัสเซียที่เอ่ยปากภาษาญี่ปุ่นแห่งพูดภาษาประเทศญี่ปุ่นสูงลิซซี่เคลื่อนไหวได้มาอย่างรวดเร็วและชัดเจนผ่านชีวิตด้วยกันคาดหวังจากคนอื่นสายตาของเธอแน่นอนและสดใสในที่ตอนเย็น แต่เกล้ากระผมสีน้ำตาลแหลมคมของเจ้าเอ็งไม่สามารถปลงใจว่าทิศทางไรที่ต้องการจะเข้ามาหลังจากการสู้รบกับดัก Roshi19 ด้วยความเจ็บไข้ปอดบวมที่ชักจูงนายแพทย์บอกกับดักเราว่าเขาจะตายข้างในหนึ่งอาทิตย์G-tube ควรจะเป็นมาตรการชั่วคราวพอให้อาหารนกเขาก่อนที่นกเขาจะเปลี่ยนไปโน่นคือครั้นสองปีครึ่งที่ผ่านมาศิรา G อยู่ในที่ขณะนี้ด้วยกันเป็นเนื้อสีน้ำตาลขนมจากการป้อนอาหารหลาย ๆ ที่นูนออกมาจากร่องที่ปีกข้างของเขาเป็นต้นว่าสายสะดือยางRoshi เป็นนักรบเขากำลังทำเอาความตายเสียเวลา

|

เรากลับรถอีกครั้งขับรถกลับไปสถานที่ LA และหยุดที่ท้องถนนนอกวัดของฉันเที่ยงคืน 19:00Lizzie ดูดดึง G-tube ใหม่ขนมจาก Roshi19"s อพาร์ตเมนต์และด้วยมือหลักคงสิ่งของสงครามกลางเมืองหมอผ่าตัดในรณภูมิ, pops ลงณกระเพาะอาหารสรรพสิ่งเขาเช่นกัน slurp อ้วนกิจธุระของฉันคือจ้องไปแห่งหนเกือบจางๆ ๆ

|

เรานอนใน RVโขยงนกแก้วพนาปลุกเราระยะรุ่งสางดิฉันบอก Roshi ว่าการเดินทางสิ้นสุดลงต่อจากนั้นเรากลุ้มว่าจักฆ่านกเขา

|

1C; Don19; t give up, 1D;เขาเอ่ยปาก

1C แอริอ่านโซท้องนาร้อนโอเค?และไกลลิบ 19ถ้าความร้อนไม่ได้ฆ่าเขาเขาจะอุบัติเหตุและจบชีวิตจากความเหนื่อยอ่อน 1D;ฉันบ่งบอกลิซซี่

|

เธอเรียน Roshi ที่นอนไม่หลับสิงสู่บนม้านั่งยาวผู้ดูแลเต็มเวลาสรรพสิ่งเขาเป็นเวลาเจ็ดปีคุณคือ 1C Roshi กระซิบกระซาบ, 1D;และหนึ่งในสาเหตุที่สะอาดที่เขามีอายุได้มาถึง 107 ชันษา

|

1C เขาประสงค์ไป 1D;คุณบอกว่า

|

ฉันรู้ว่าคุณกำลังจะพูดว่า

|

ฉันทำไดรฟ์เจ็ดชั่วโมงโดย18:00 นกับมาถึงช่อง Daishin19 ที่ประกอบด้วยสายกับมีกลิ่นของกาแฟสถานที่อัดแข็งภรรยา Faith, Daishin19, ขึ้นและก่ายกอดฉันเช่นกันแขนใสของเธอมีพวกเล็ก ๆ ลงมารวมตัวกันในที่ห้องนั่งเล่นของที่อยู่หลังจี๊ด ๆ ที่ได้รับการรังสรรค์อย่างแน่นหนานี้Daishin นั่งบนเก้าอี้ยาวสวมกระโปรงฮาราคะและเสื้อลินินคะของเขาขึ้นบนบานโต๊ะพ้นไปกางเกงสรรพสิ่งเขาเหมาะเหม็งอีกต่อไปลูกพฤษภของเขาเป็นกระเปาะเหมือนหัวไหล่ Popeye19;ขี้เหนียวไหปลาร้านูนออกมาอย่างเปลื้องผ้าเหมือนเหล็กเส้นเขาดูคล้ายคลึงโครงกระดูกขนมจากเอวขึ้นและนักมวยปล้ำซูโม่ขนมจากเอวลงสายตาของฉันเดินขึ้นเส้นคมของสรีระส่วนบนที่ไม่ผิดทำลายสรรพสิ่งเขาอุดมฉันเลวลงเรื่อยๆ ๆ จนกระทั่งฉันมาถึงหน้ามีอสัญกรรมมากกว่าในที่ Daishin

|

ฉันกอดเขาไว้ 14 โครงกระดูกแห่งแข็งของเขาฉันยิ้มเหมือนคนที่ไม่ผิดเจาะเข้าไปณลำไส้ฉันประมาทหน้าตัวเองเพราะไม่ฉลาดว่าจะพูดอะไรเขาไม่ไหวหยุดฉันพอฉันเอาด้ามต้นขาบวมสิ่งของฉันฉันดำรงฐานะเส้นเล็ก ๆ สถานที่ปลอดภัยซึ่ง I19 ได้แหมะไว้ในตำแหน่งที่รับผิดชอบของฉันฉันเป็นโรคหลอดโลหิตสมองและโรคหลอดเลือดสมอง I19; m ร้องไห้ในลำคอของฉัน

|

มี Rosalia อยู่รอบ Roshi เกือบหมดสติด้วยความอ่อนเปลี้ยนักเรียนหลายมนุษย์ของ Daishin19 กำลังสร้างเตียงชั่วคราวแจกเขาออกจากโต๊ะเบาะรองฟูก

1C เราอยู่ที่นี่เพราะ Roshi กล่าว 18; Don19; t give up, 19; 1D;Lizzie, Roshi19; s PR บุคคลประกาศ

|

1C ดู 1D;แหกปากชายหนุ่มหัวโล้น, ฟูหมอน1C; Don19; t give up! 1D; & # xA0;

|

นักเรียนกำลังคือการรักษาชีวิตที่ผ่านมาคำนูณที่กำลังไม่ผิดกระซิบอย่างไรก็ตามในที่ดวงตาสีฟ้าอบอุ่น Daishin19 มีความแหลมคมชัดและความประจักษ์แจ้งเขาทำให้ดวงเนตรฉันเป็นหนที่สองเราค่อนข้างมีความเข้าใจแห่งหนไม่ได้พูดสองคนอ่อนกับกังวลพยายามดิ้นรนเพื่อสอนตัวเอง Zen14 ศิลปะการแจ้งเมื่อถือตึงและเมื่อที่จะช่างให้ไปฉันสามารถอ่านความคิดสรรพสิ่งเขาได้: ฉันไม่ได้ต่อสู้เพื่อจะชีวิตของเราอีกต่อไปฉันกำลังดิ้นรนเพื่อปล่อยมือจากไป

Roshi นอนได้ทั้งวันทั้งคืนเรากำลังบากบั่นทำให้เขามีชีวิตอยู่เรากำลังกายพยายามที่จะช่วย Daishin จบชีวิตมันเป็นความสับสนเล็กน้อยถึงจุดหนึ่งเราเหยาะทั้งสองไว้ณเตียงด้วยกันพระอาทิตย์กำลังวุ่นวายที่ใจที่แกว่งไปแกว่งมา 19.Daishin19; s แมวหยิกขึ้นระหว่างพวกเขา1C คือช่วง Kodak หรือไม่ 1D;ศรัทธาถามกลับ

|

ต่อมาอีฉันนั่งลงก่อนหน้าชามอาหารโอ๊ตDaishin หายใจอย่างหนักบนที่นอนในมุมของนัยน์ของเราฉันพากเพียรที่จะมองไม่เห็นความพรั่นกลัวของเราคืองานที่เขาต้องการให้ฉันกลับมาไปแห่ง LA แต่นกเขาก็พอใจที่จะถามลักษณะบุคลิกของมนุษย์ 19 ถูกขยายขึ้นบนบานศาลกล่าวเตียงผู้ตายของพวกเขาและสัญชาตญาณ Daishin19 คืองานให้ชิ้นสุดท้ายที่ฉันโหยทำคือการมีส่วนร่วมกับดักเขาครั้นเขาตั้งใจพลังงานทั้งสิ้นของเขาในการหายใจ

|

เขากระซิบกระซาบฉันเร่งรีบไปหานกเขาเสียงออกลูกซิคุ้นชินออกมาจาก cannula เข้าไปในช่องจมูกสรรพสิ่งเขานัยน์เนตรของเขากลิ้งไปๆ มาๆในกระหม่อมเสียงสรรพสิ่งเขาเดินลงจากไปในนขลิขิตที่มิใช่

|

1C; I can19; t talk, 1D;ในที่สุดเขาก็โผล่ออกมา

|

1C; That19; เป็นครั้งแรก, 1D;ฉันพูด

|

นกเขายิ้มกับดวงตาของเขาหยุด1C Let19; s ดู TV.1D;

|

และตอนบ่ายก็แปลกประการแต่ต้นเขากำลังพลิกผ่านสถานีเมื่อโฆษณามาจาก หุ้นส่วน กฎหมายขับไล่ไสส่งล่ารถพยาบาล: 1C ถ้าเจ้าเอ็งมีโรคมะเร็งร่วมกับเราที่คดีการปฏิบัติตนชั้น! 1D;เป็นโรคเนื้องอกที่ Daishin กำลังจะสิ้นชีวิต

|

ใช่! ฉันไตร่ตรองว่า Let19; s ฟ้องใคร!

|

1C; Ugh, 1D;เขาเอ่ยปากและสับเปลี่ยนช่อง

|

นกเขาหยุดอยู่กับภาพยนตร์ศิลปะสิ่งของเดวิดลินช์เรื่อง Elephant Man รู้หดหู่ใจสถานที่ทำให้อีฉันรู้สึกประหนึ่งว่าฉันกำลังจะเสียชีวิตด้วยมะเร็งDaishin ถูกส่งตัวจากไปค่อยๆหนังจับอิฉันทุกครึ่งหนึ่งชั่วโมงฉันช่วย Daishin ไปข้ามชั้นหินและด้านหลังเพื่อที่จะออกกำลังกายแทบเล็กน้อย แต่ว่าตาของเราไม่เคยจากทีวีภาพยนตร์ข้อความนี้ขึ้นกับชีวิตสรรพสิ่งโจเซฟเเขามอร์ริคผู้ดีอังกฤษผู้ประกอบด้วยความคิดเห็นสมัยวิกตอเรียสถานที่ประกอบด้วยข้อความน่านับถือ แม้ว่าผิดลักษณะพร้อมด้วยความนุ่มนวลสิ่งของจอห์นเฮิร์ตขณะที่ฉันบีบนวดพระบาทบวม Daishin19 ฉันไม่สมรรถลุ้นคว้า แม้ว่าสังเกตเห็นดุนกเขาเสมอเหมือนมนุษย์หัสดีประชิดอยู่ที่ร่างเขื่องอิฉันอยู่ที่วรรณะสถานที่เรียบร้อยขึ้นทุกทัศนียภาพเข้ามาหาเราเท่าเทียมความคิดเห็นสรรพสิ่งพระเจ้าพอเจ้าเอ็งความแข็งแรงตายหรือไม่ก็กำลังจะจบชีวิตคุณจำเป็นจะต้องมีศิลป์ไม่ใช่ข้อความน่ารังเกียจศิลปะแห่งหนความจริงไม่ได้เกี่ยวข้องความผิดหวังสรรพสิ่งอันกระยาเลยที่เกิดสังกัดมนุชเมื่อสู้หน้ากับความหมดหวังทั้งเพ

|

ดิฉันเจนมองเห็นหนังข้อความตรงนี้มาก่อนกำหนดที่โรงเรียนเราได้มาจัดโชว์แห่งเวทีสรรพสิ่ง Elephant Man นอกจากนี้ดิฉันอีกต่างหากอยู่ที่ฝายอดสูงสุดอีกด้วยแต่กระนั้นใจสิ่งของดิฉันก็ปฏิเสธรำลึกดุข้อความตรงนี้อวสานลงต่อจากนั้น & # xA0;

|

โดดข้ามม้านั่งสรรพสิ่งโรงหมอช้างแมนนี่ของลูกนอนปัสสาวะ ๆผิชายมนุชหนึ่งนอนลงเหมือนเด็กชายที่ทัศนียภาพตรงนั้นเขาจะหายใจไม่ออกเนื่องจากมีกะโหลกศีรษะสถานที่ผิดลักษณะโดยทันทีแม้ว่าความปรารถนาสิ่งของเขาเต็มเปี่ยมมันบอกสัญญาณความสันติด้วยกันข้อความสามัญสถานที่เจน eluded เขาหลังจากตอนเวลาเย็นสถานที่น่าเร้าใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งรวมทั้งการสถานที่นกเขาได้มาการปรบหัตถ์ต้อนรับยืนขึ้นสิงสู่แห่งโรงมหรสพแห่งกรุงลอนดอนหัสดีแมนยืนสิงสู่โดดเดี่ยวแห่งห้องหับโรงหมอสิ่งของนกเขาและเพ่งมองภาพสิ่งของลูกแห่งหนความแข็งแรงนอนอยู่จากนั้นนกเขาก็ชักรูปชนนีของนกเขาสุดสวาทของเขาแห่งข้างม้านั่งสิ่งของเขา

ต่อจากนั้นเขาก็ลงนอนบนบานศาลกล่าวม้านั่งอย่างเต็มที่

  และที่นี่หนังเรื่องนี้จะสลายไปสู่ลำดับ Lynchian เหนือแน่ๆดาวลอยผ่านเราไวโอลินที่กำลังวังชาหลอนของ Samuel Barber19; s Adagio for Strings buildเสียงที่เปล่งออกมาขนมจากเสียงของชนนีช้าง 11 กระซิบกระซาบกับภาพลักษณ์สรรพสิ่งเธอในภูมิหลังของจักรวาล

|

1C ไม่เคยไม่มีอะไรจะตายได้

|

กระแสไหลเวียนลมพัด..หัวอกหัวใจเต้น.มันสมอง1D;

|

ดวงอาทิตย์ที่หมดสติจะปรากฏขึ้นพร้อมกับเมฆเวลามืดค่ำที่ถูกดึงกลับเข้าไปณภาพแม่สิ่งของ

คืนนั้นดีฉันนอนหลับฝันดีเตียงสิ่งของหมอน zabutan ใน zendo หลังบ้านคำพูดสุดท้ายของหนังเรื่องนี้เล่นบนวงธำมรงค์ไม่มีที่สิ้นสุดในศรีษะของฉันขณะที่รูป Daishin19 และแขนขาแห่งหนบวมของหัตถีจะผสานและไม่สามารถจำแนกได้

> ไม่มีเช่นไรจะตาย

|

เป็นคดีจริงหรือ?ดีฉันพยายามวาดภาพความตายของฉันเองเราสงสัยว่าฉันควรจะบริจาคแบ่งออกธนาคารสเปิร์มเพื่อให้สายเลือดของดีฉันไปมันเป็นความคิดที่น่าศึกษาเปลี่ยนนิสัยที่น่าอับอายที่สุดสิ่งของฉันให้ครอบครองมรดกอันยาวนานสุดขอบของฉันพยายามอย่างที่ฉันอาจจะแม้ว่าฉันจะไม่สามารถรักษาความคิดแห่งสอดคล้องกันเกี่ยวกับงานที่ฉันต้องหลีกเลี่ยงไม่ได้ยังเป็นสิ่งแห่งยากที่จะจินตนาการ

|

1C; I don19; t แจ้งว่าทำไมถึงเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ฉัน 1D;Daishin บอกดิฉันตอนบ่าย1C; I19; ฉันรู้สึกเศร้าโศกมากที่ได้มารางวัล 19. ฉันไม่สามารถฝึกซ้อมกับดักคุณได้อีกต่อไปเมื่อ I19 หายไปนั่นหมายความตวาดคุณ 19 จะเยี่ยมเยือนฉัน

That19 เมื่ออีฉันสูญเสียเลี่ยน

|

1C; It19; s OK, 1D;"ฉันรู้สึกเหนื่อยที่จะดิ้นรนกับเหล่าปีศาจสิ่งของฉัน" D:

หนแรกที่อีฉันอยู่พร้อมกันที่วัดวาเขากล่าวว่า 1Cบางคราวคุณอาจพบดุฉันลำบากที่จะทำงานพร้อมด้วยฉันมีเรื่องบางอย่างต่อจากนั้นเขาก็ทิ้งกระเป๋าเดินทางทั้งถุงสวมเท้าและเครื่องไม้เครื่องมืออาบน้ำกับนิตยสาร Vanity Fair จรทั่วพื้นและกินเวลาในงานจัดเรียงซากใหม่ ๆ บนบานศาลกล่าวพรมตามรูปแบบเฉพาะตัวที่นกเขาเข้าใจเท่านั้นต่อมาในที่คืนตรงนั้นเขาไม่ไหวแสดงอาการอับอายเมื่ออิฉันจับตัวนกเขาอยู่คนเดียวในห้องอาบน้ำพูดคุยกับดักกระจก

|

1C บางขณะฉันก็พูดกับตัวเอง 1D;เขากล่าวร้าย.แล้วเขาก็กลับมาไปฝ่าฟันซี่โครง

|

เลี่ยนเป็นช่วงยุคที่ดีฉันตกหลุมรักเขาอีกครั้งDaishin ไม่เคยเสแสร้งเป็นว่าเขาประกอบด้วยอึสรรพสิ่งเขาพร้อมกันเขาสอนฉันตวาดคุณเปล่าสามารถดำรงฐานะอย่างอื่นแห่งหนไม่ใช่ตัวคุณเองไม่ว่าเธอจะหยั่งรู้อย่างไรจ่ายเข้าใจกับคุณจำต้องแสดงออกอย่างเต็มที่ในแต่ละช่วงเวลาคุณต้องนำพาดินใต้ห้วยของเจ้าเอ็งทุกหัวคิดและหัวอกของเจ้าเอ็งไม่ว่าจะโหดเหี้ยมและทนทานไม่ได้กับพื้นผิวและเพื่อความอุดมสมบูรณ์ 14 ยุบพวกเขาผ่านงานเชื่อมต่อของคุณกับพื้นแผ่นดินรอบ ๆ ตัวคุณเพื่อให้ตนเองบริสุทธิ์ใหม่และโลกใหม่พร้อมทั้งมันจะเกิดขึ้นในช่วงต่อไป

|

ตอนนี้ Daishin กำลังนำชีวิตสรรพสิ่งตัวเองเจียรสู่ความสำเร็จฉันเปล่าสามารถเน้นย้ำพอเพียงว่าเหนื่อยที่จะบากบั่นที่จะช่วยให้เขาเสียชีวิตงานหนักขึ้นเรื่อย ๆ และทำเอาเขาคว้าใกล้ชิดงอกงามคุณอยากช่วยเขา แต่นี่หามิได้เรื่องที่คุณเรียกร้องคุณจำเป็นจะต้องช่วยปันออกเขาช่างให้จรซึ่งหมายข้อความว่าเธอต้องช่างให้ไปมากเกินไปกว่าและยิ่งกว่า

|

I am on a surrender bender.

|

  The zendoชิงช้าทางเข้าออกเปิดระยะเวลา 6 โมงตอนเช้าฉันจะร่างโครงสร้างของ Faith19 ณดวงอาทิตย์ขึ้นไป1C เขาบ่งบอกให้กระผมโทรควานที่บ้านพักรับรองพระธุดงค์เขาทั้งหลายจะอยู่ที่นี่คู่ช่วงหันนี้ D;

|

อสัญกรรมเคลื่อนไปอย่างรวดเร็วเปลี่ยนเงาเหมือนหลายล่าที่ตอนกลางคืนเลี่ยนอยู่ที่นั่นแล้วก็ไม่ได้..แล้วจู่ ๆ เจ้าเอ็งก็จ้องมองดวงตาภายในเวลา Daishin อ่อนแอยอมความศรัทธาผอมบางเบาเปล่าสามารถถือตัวเองไปได้อีกทันใดนั้นอีฉันก็มีความสำคัญทาบการทำนี้กับการดำเนินการคืออย่างไรDaishin ได้หันเหการกระทำแห่งดูเหมือนจักตรงไปตรงมาสรรพสิ่งการตายยอดเยี่ยมในกรรมวิธีที่#สลับซับซ้อนตามปกติสิ่งของเขาด้วยกฎเลิศและพิธีกรรมของนกเขาและกระบวนการที่ไม่เป็นเรื่องเล็กน้อยแห่งการทำสิ่งต่างๆ

|

He19; s doingสิ่งนี้เขาว่าร้าย 1C;.มันสมอง& # xA0; สอง..ตรี 1D!ที่วงกลมศรัทธากับฉันควรดึงเขาให้บาทาของนกเขาเพื่อให้นกเขาสามารถ 14 ชิ้นที่?ออกกำลังกายบ้างไหม?บนเตียงของเขา?ปัญหาถือเอาว่าเขาถือเอา 1C หนึ่ง;..& # xA0; สอง..สามมันสมอง.1D;จากนั้นเขาก็ไม่ได้ขยับแม้ว่าเขายังคงถือเอา: 1C สี่;..ห้า.มันสมอง& # xA0; หกมันสมอง.1D;จากนั้นจู่ ๆ ก็พยายามจะลุกขึ้นคัดเลือกหมายเลขสุ่มตัวอย่าง

1C; Tailbone, 1D;เขาเอ่ยปากในที่สุดครั้นเขาลุกขึ้นยืนยืน

|

จากความเจ็บปวดอุดมของเขาคนที่อยู่เหนือตูดของเขาก็แย่สุดโต่งเขาผอมแห้งและตระหนี่หางนกยูงของเขายื่นออกมาเท่าเทียมหินอ่อนขนาดใหญ่ 14 นั่งบนบานมันคือการทุกข์ทรมานการรักษาตรงนี้เป็น apparently ฟาด

|

1C; ไปข้างหน้า 1D;นกเขาพูดว่า

|

ฉันครอบครองคนประเภท shiatsu การเกิดอาการเจ็บที่เกิดขึ้น

|

1C;Ahhhhh,1D;เขาพูดเขย่าขนหางของนกเขา

|

1C ทุกห้องแห่งหนเขาเดินเข้าโดยอัตโนมัติกลายเป็นที่ที่ดีกว่า, 1D;อิฉันบอกศรัทธาคุณหัวเราะ: 1C ฉันนึกดูอย่างนั้นแต่เขาผลักดันให้คนบางคนบ้า! 1D;

|

วันนี้ดำรงฐานะวันรัฐธรรมนูญรายขณะเขามีทั้งปวงนี้ทำงานออกลูกศรัทธายืนอยู่ตรงหน้าเขาผินหน้าไปข้างหน้านกเขาวางมือบนหลากฉันยืนอยู่ข้างหลังเขา1C; ฉุดฉัน, 1D;เขานินทา.ฉันเหยาะมือของนกเขาบนกระดูกก้นของเขานกเขายกเท้าทนทุกข์ 20 ปอนด์ทำให้มันลดลงยกอื่น ๆทำเอามันลดลงฉันเหมือนสาย conga ที่เคลื่อนที่ช้ามาก

|

เราใช้เวลาดำเนินเพียงไม่กี่ฟุตและย้อนกลับจากไป 10 นาทีเขายุบลงบนม้านั่งยาวและวางริมฝีปากยอมในขวดน้ำ แม้ว่าไม่ดูดอีฉันรู้ว่านกเขากำลังทำซ้ำด้วยกันพิธีกรรมเปลี่ยนอสัญกรรมให้เป็นแบบฝึกหัดทางจิตใจวิญญาณแม้ว่าจักเป็นเรื่องที่น่าสมเพช

|

1C คุณต้องการการกีดกันหรือไม่ 1D;ศรัทธาย้อนถาม

|

1C; I19; จะมีการขัดขวาง, 1D;เขาหายใจไม่ออก

|

ศรัทธาให้เขาเป็นยาแก้ปวดและทำเครื่องหมายไว้ในที่สมุดบันทึกฉันนั่งและหลับตาลงด้านเขาบนเก้าอี้ยาวฉันเก็บความทรงระลึกแบบสุ่มเหล่านี้ไว้คราวนี้ I19; m เบือนหน้าเข้าหาเขาบนบานบันไดหินนอกสำนักงานอารามI19 ดีฉันโกรธฉันใกล้จะได้ลิ้มรสเลี่ยนในปากของฉันฉันกรีดร้องที่เขาเพราะว่าฉันไม่ทราบว่าจะทำอะไรด้วยกันเพราะเขาจะใช้มัน 14 อิฉันโทษรุ่นตลอด oshos ของเขา หรือไม่ก็ชีต้น Zen สำหรับโจทย์แห่งหนอิฉันประสบอยู่ในที่ชุมชนสิ่งของเราโจทย์แห่งหนปราศจากซีกข้องเกี่ยวกับดักนกเขากับเขาก้มศีรษะและเปล่าสะดุ้งหรือสะดุ้งโหยงสายตาด้วยกันต่อจากนั้นครั้นอิฉันกลับจากไปแห่งหนกระท่อมสิ่งของดีฉันอิฉันพบว่านกเขาได้ยอมไปแห่งเนินเขาที่ตอนพักของนกเขาและจับจ่ายใช้สอยกาแฟและอาหารข้าวโอ๊ตสกกลงมาวางวางบนบานศาลกล่าวโต๊ะทำงานของเรากับครั้นเราเหลือบเห็นนกเขาใหม่นกเขาก็ขออภัยเพราะเขาแจ้งว่าอีฉันอาจจะจำเป็นต้องกาน้ำรมัฟฟินบลูเลขหมายรี่แทน

|

1C; Scones คืออันแห่งหนเราแจ้งว่าเจ้าเอ็งมีหั่นหวานเติบโตอิฉันสามารถหวนกลับลงมาได้มามันสมอง.1D;

|

เราหวังขอบคุณเขาในเวลานี้สำหรับสโคน เจ้าเอ็ง 19 ไม่ใช่โดดเดี่ยวที่มีซาตาน เราหวังจะเอ่ยปาก ขอบพระคุณแห่งหนลุ้นเราณการกำแก่ของดีฉัน

|

& # xA0; Lizzie ตะเบ็งจากห้องนอน: 1C; Coming1D;

|

เจ้าเอ็งเย้า Roshi เข้าแห่งห้องนั่งเล่นนกเขาสูญเสียน้ำหนักมากเกินไปในที่ชันษาที่ผ่านมานกเขาแลดูคล้ายกับดักสาวขนาดเล็กของตนเองคุณลักษณะสรรพสิ่งเขาผิดแผก เสียแต่ว่าลดน้อยลงเฉกก้านไม้ของต้นไม้ใบหญ้าบอนไซนกเขาตกเป็นมนุษย์แห่งหนมีคดีชำนาญสูงศักดิ์เขาไม่ได้สิงสู่ที่นั่นกับยังนกเขาอยู่พร้อมกันประการเติบโตลิซซี่ม้วนรถเข็นของเขาเก็บข้างเก้าอี้นวมยาวนัยน์สิ่งของนกเขาถูกปิดกับเขา 19 ก็ทรุดยอมการตะเวนจวนจะเอาชีวิตนกเขา

|

1C; Ohayo Gozaimasu ! 1D;อีฉันตะโกนในที่หูแห่งหนดีงามสิ่งของเขา1C อรุณรุ่งวันพรุ่งนี้ Roshi! 1D;

|

เขาเปิดปากด้วยกันทำให้หยุดมัน & # xA0;

|

เรากระซิบกระซาบ, 1C อีฉันจำต้องระวังเมื่อบ้านพักรับรองเดโชมาไม่ก็เขาทั้งหลายอาจจะดำเนินให้กำเนิดไปกับมนุษย์ที่แต่งองค์ทรงเครื่องแปลกผิด ๆ 1D;

Lizzie ตัดอิฉันด้วยคู่ครั้ง

Fuck ซึ่งไม่เหมาะสมFuck, I19; m หอบความหมายของฉันลงความว่ากลไกการป้องกันตัวฉันว่ายออกจากความตายที่ต่ำต้อยของบ้านนี้

|

Roshi และ Daishin ถูกแยกจากกันโดยเท้าเปล่าของ Daishin19;ถูกตะแคงลงบนที่แปะเท้าระหว่างชไมคนนัยน์เนตรของ Roshi19 ดึงขึ้นออกกับเท้าเหล่านี้เป็นอันแรกแห่งเขาเหลือบเห็นได้ 14 นิ้วไกลลิบจากใบหน้าของเขาราวกับบาทุกาคู่หนึ่งของ astronaut19ที่วัฒนธรรมญี่ปุ่นมันสำเร็จดูถูกแห่งหนดีแห่งการแสดงเจ้านายที่กกของพระบาทของเจ้าเอ็ง(ทุกครั้งที่นกเขาเกือบจะสิ้นชีวิตราวกับว่าเขาเกือบสองปีเศษหนึ่งส่วนสองแล้วเขากลับมาพร้อมทั้งการแสดงออกใหม่) ซึ่งราวเด็กทารกเค้งอยู่ในที่เปลกับจ้องมอง

Daishin ส่อไปแห่งหนเท้า: 1 ? C; เปล่าละเอียดอ่อน

Roshi ก้มศีรษะตาสิ่งของเขายังคงเตือนใจและทั้งเป็นอยู่กับพวกเขาเป็นจุดสำคัญของห้องเขาเอื้อมมือคลอดไปด้วยกันใช้บาทา Daishin19 ในหัตถ์ของเขาฉันไม่ฉลาดว่าทำไมเขาก่อแบบนี้ แม้ว่ามันก็ปราศจากข้อเสียพวกเขาสิงสู่เช่นนี้เชื่อมต่อเปลี่ยนเท้า Daishin19 เป็นเวลา 10 นาทีหลังจากนั้น 20 และจากนั้นสำหรับอีฉันไม่ทราบว่าช้าเท่าไรDaishin สิงสู่ในลีลาโคม่าอย่างหนึ่งนัยน์ตาของ Roshi19 ถูกปิดและคางของนกเขาเอียงลงเนื้อของใบหน้าของนกเขา sags ราวกับว่ามันอาจไถลลื่นขวาหยุดกะโหลกศีรษะของนกเขาทุกอย่างสถานที่พวกเขาสมรรถทำได้เพื่อที่จะนั่งอยู่หน้าสีหบัญชรภาพเทิ่งดวงอาทิตย์เปล่งแสงออกจากกะโหลกล้านและบอกลา

|

Daishin เพ่งมองที่ Roshiอสัญกรรมแห่งร่วงลงมาบนบานดวงตาสิ่งของเขาเป็นเหตุให้ดวงตาสิ่งของนกเขาจางลงเช่นอันถ่านหินสองชิ้นถูกกดยอมแห่งเพชร

|

1C อันแห่งหนครู 1D;นกเขาเอ่ยปาก หนังสือธรรมะ

|

จินตภาพสิ่งของนกเขาสถานที่จ้องจรสถานที่ครูของดีฉันจะอยู่กับดักดีฉันจนกว่าความตายสิ่งของดีฉันเองแต่ว่านี่ไม่ใช่ความจำเฮือกสุดท้ายสรรพสิ่งฉันแห่งหน Daishinนี้จักบังเกิดถัดไปกับเลี่ยนก็เข้ากันได้ดีกับความจำหนแรกของฉัน

|

ดีฉันกำลังกายเติมขวดสายธารในที่ห้องครัวเมื่ออีฉันได้ข่าวอึกทึกเช่นขึ้นไปแห่งหนช่องเค้าหน้าฉันรีบเร่งวิ่งเข้าในห้องนั่งเล่นและมองเห็นรถตู้การเคลื่อนย้ายในช่องตัวถนนผ่านหน้าแตกต่างเทอดทูนเปิดทางเข้าออกหน้าปืนไรเฟิลแห่งเซ่อญิบเล่มเดินจากบ้านพักรับรองพระธุดงค์ดำเนินไปมา Biff และ Sparky เฉกด้วยกันเสื้อสรรพสิ่งพวกเขามีขนาดย่อมเกินไปด้วยกรณฑ์ถังสรรพสิ่งเขาทั้งหลายพวกเขาไม่แกะบาทุกาสิ่งของเขาทั้งหลายพวกเขาทำราวกับว่าเขาทั้งหลายสิงสู่ประตูเพื่อจะยอมรับตู้เย็นสถานที่ลบออกศรัทธาใช้ตัวหนีบกระดาษบอร์ดกับลงชื่อในที่งานพิมพ์โปร่งแสงฉบับทุกอย่างมีขึ้นโดยเร็วBiff ด้วยกัน Sparky วางฐานันดรเตียงคนตุ๊ต๊ะวางตอนหลังม้านั่งยาวด้วยกันแทง Daishin

|

1C; Hold on! 1D;ดีฉันโห่ตะโกน 1C มาทุกวันนี้ D;

|

Faith and Lizzie ด้วยกันฉันช่วย Daishin ลุกขึ้นยืนยืนขึ้นอีฉันนั่งนกเขาลงบนบานศาลกล่าวโซฟาอีฉันนั่งคุกเข่ายอมซึ่งหน้านกเขาระหว่างที่นกเขาเคยชินนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าฉันเพื่อจับเสื้อคลุมของอิฉันด้วยกันพร้อมด้วยสิ่งแห่งอีฉันมุ่งหวังก็คือว่าความนิ่มนวลเดียวกันฉันยกจ๋าขึ้นไปกับควงท่อนบนและแปะนกเขาเก็บบนบานศาลกล่าวโซฟาเห็นจะอาจมีเจ้าของบางอย่างแห่งบุคลิกลักษณะสิ่งของอิฉันผู้คนทำผิดปกติในที่หมวดผู้สถานที่กำลังจะตายเขาทั้งหลายมุ่งหวังเป็นมนุษย์แห่งหนมีความหมาย

Roshi นั่งลงสิงสู่บนเก้าอี้ตรงกันข้ามห้องหับเขาสร้างมาจากกระแสไฟฟ้าDaishin ไม่ผิดกรองยอมเจียรในจุดเด่นของเขาจิตสำนึกแห่งหนไร้มลทินเช่นกันสายธารเพียงพอแห่งหลงเหลืออยู่เพื่อให้หัวอกหัวใจสรรพสิ่งนกเขาสูบน้ำเขาทั้งหลายถูกใส่กลอนไปยังแต่ละอื่น ๆDaifin Biff กับ Sparky จากไปสถานที่ด้านใดปีกเอ็ดสิ่งของ Daishin ด้วยกันใช้คืนที่ถือ Gurney กับเริ่มยั่วเย้านกเขาเจียรมุขทางเข้าออกDaishin พับมือสิ่งของนกเขาลงใน mudra gassho mudra, นัยน์เนตรสรรพสิ่งนกเขาสิงสู่กับดักหมอสิ่งของดีฉันหลังจากนั้นพัดคลอดจรทุกห้องหับสัมผัสกับดักดิฉันทั้งหมด

span> ลิซซี่พรวดพราดเข้ามาเธอเริ่มกันแสงใกล้จะกรีดDaishin ตะแคงศีรษะเล็กน้อยจรอีกปีกหนึ่งเหมือนว่านกเขาคิดไม่ออกหรอก

|

1C คุณสมรรถลงมาพบอิฉันแห่งโรงหมอได้มา1D;

|

นี่คือว่าความจำเต็มที่ด้านหลังสิ่งของฉันสรรพสิ่ง Daishin: มือสรรพสิ่งเขาใน Gassho ขณะเมื่อนกเขาความแข็งแรงก้าวหน้าย้อนกลับจากไปทางทางเข้าออกเค้าหน้านกเขาสิ้นชีวิตแห่งอีกสองวันต่อจากนั้น

|

ประกอบด้วยการเตรียมการบริการอนุสรณ์สถานเก็บแห่ง

วัด LA ของอิฉันเปล่ากี่ทอผ้าวันก่อนใบหน้านี้เราขอ Faith แบ่งออกคำสรรเสริญเราย้อนถามนักบวชเซนเก่าดีฉันขอให้เสี่ยวคนเอ็ดของ Daishin19;พวกเขาทั้งหมดลดลง: ถ้าเขาทั้งหลายจำเป็นจะต้องลุกขึ้นยืนขึ้นและสนทนาเกี่ยวพันเขาเขาทั้งหลายจักริเริ่มร้องไห้กับการงานจักหลงรักฉัน

|

I19; ดิฉันแน่ใจว่าดีฉันจะไม่ร้องไห้มีบางส่วนสรรพสิ่งฉันที่มุ่งหมายมละชีวิตตรงนี้ไปเช่นเพราะว่าดิฉันจนปัญญาอสัญกรรมและสิ่งภูมิหลังพร้อมด้วยเลี่ยน 14 ความทุกข์ข้อความรกโลกความเศร้าสำเร็จต่อสู้แห่งตายตัวเป็นพิเศษครั้นฉันใหญ่ขึ้นไปด้วยกันอสัญกรรมก็เกือบขึ้นไปจะชั่วขึ้นกับชั่วที่จะจับผิดเอาท์พุตในที่การดำเนินชีวิตถัดไปดีฉันหวังที่จะยอมยกธงขาวดีฉันหิวจอดบากบั่นเรามุ่งหมายจักหลับนอน 14; เป็นเวลา 300 ปีแม้ว่าครั้งใดก็ตามดิฉันหลับตาดิฉันมองเห็น Daishinเมื่อดีฉันตะโกนเหยาะเขาจากเตียงหญิบชั้นของฉันว่าวิธีฝ่ายเดียวที่ดิฉันตื่นขึ้นมาในอรุณรุ่งคือจำเป็นต้องเดินทางจรตู้ยาและผสมกลมกลืนทั้งขวดแอสไพรินนกเขาหัวเราะฉันจากใต้แว่นตาสิ่งของเขาและกลิ้งไหล่ของเขากลับ

|

1C เพียงแค่รักษา 1D;

|

ในวันที่ยากลำบากเหล่านั้นเมื่อเขาไม่สมรรถทำงานคว้าเต็มที่ที่ฐานะมนุษย์แทนที่จะยอมแพ้ด้วยกันถอยกลับยอมสู่สถานะที่เป็นอยู่ซึมเศร้าหรือความเฉื่อยชา Daishin จักบอกตัวเองว่า 1C พางรักษา 1D;ซ้ำแล้วซ้ำอีก.1C; Don19 อย่าจำนนรักษาความแน่ใจของผู้เยาว์ไว้ D

|

นกเขาสอนฉันถึงความต่างกันระหว่างการจำนนและวางธุระให้เจียรระหว่างความสิ้นหวังและการยอมจำนนดีฉันต้องปล่อยความโกรธแห่งหนฉันรู้เกี่ยวกับการม้วยมรณ์ของ Daishin19 เสียแต่ว่าฉันไม่สามารถยอมต่อตำแหน่งของคนทั้งมวลไม่สามารถสลักออกมาได้ตวาดเป็นการทดลองที่น่ารังเกียจและโง่น้อยเค้าเดิมขึ้นจากจักรวาลที่เหี้ยมเกรียมและเฉยเมยฉันจำเป็นต้องให้จรดแก่ความตายนี่เป็นกุญแจสำคัญในการทำให้เสียใจอย่างแม่นยำ: คุณต้องตายอย่างสิ้นเชิงกับผู้ตายกับจะก่อกำเนิดใหม่เพราะว่าไม่มีนกเขาถ้าเจ้าเอ็งไม่สามารถทำเช่นนี้คุณจักถูกผีสิงตลอดไปโดยอสุรกายของความโศกเศร้าโศก

|

อีฉันมีชีวิตมีแนวโน้มที่จะแบ่งออกสิทธิพิเศษความชื่นชอบของชีวิตินทรีย์: ความแข็งแรงความองอาจเยาวชนการมีชัยชนะการขยายตัวแต่ค่าเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นณสูญญากาศความตายเท่ากับกิจกรรมตรงกันข้ามถ้าลงมือควบคู่กับชีวิตครอบครองเรือที่มีชีวิตไหลผ่านที่ว่างที่มันโต 14 กระทั่งจะจรดช่วงแห่งหนกำลังเติบโตจากนั้นเคาน์เตอร์ก็พลิกโชคขึ้นและรักษาชีพไว้ด้วยกันหล่อเลี้ยงความตายจนถึงความตายจะสมบูรณ์และทำให้เกิดการเกิดขึ้นใหม่อสัญกรรมมีค่าของตัวเองซึ่งมักจะเป็นชาวต่างประเทศและสงสัยต่อชีวิตินทรีย์: ความอ่อนแอการปิดความมืดการยอมแพ้การหดตัวการปฏิบัติธรรมสรรพสิ่งเซนเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเรียนรู้ที่จะยอมรับกิจกรรมสถานที่ความตายในท่ามกลางชีวิตพอให้ในที่สุดอีฉันสามารถชัดเจนคุณค่าสิ่งของทั้งชีวิตินทรีย์และอสัญกรรมด้วยความอิสระโดยรวม

|

Daishin ได้เรื่องตรงนี้เขาบ่งบอกเกล้ากระผมแหว 1C I19 ครบถ้วนด้วยว่าความตาย 1D;ทว่าอสัญกรรมจักบังเกิดครั้นครบถ้วนแล้วหามิได้พอเธอครบถ้วนชิ้นที่อิฉันเหลือบเห็นในตอน Daishin19 เป็นวันสุดท้ายคือว่าพระสงฆ์พลังดิ้นรนเพื่อรับรองการเสียชีวิตสรรพสิ่งเขาเองกลับคืนก่อนที่จะหวนนึกการบริการอิฉันนั่งสิงสู่แห่ง zendo สถานที่ตรวจวัด LA สิ่งของอิฉันที่Daishin ฝึกศิลปะการถึงแก่กรรมด้วยกันการฟื้นคืนชีพบนบานที่นอนตรงเวลาแหล่พรรษาอีฉันประจักษ์สะอาดแหวณวันสุดท้ายสิ่งของเขานกเขามีพรสวรรค์อิฉันด้วยวิสัยทัศน์ของการปฏิบัติแห่งบริสุทธ์สุดขอบ: ยินยอมร่วมกับกิจกรรมแห่งกำลังจะตายก่อนที่เขาจะสิ้นพระชนม์ Faith บอก Daishin, 1C I19; รำลึกถึงคุณ 1D;และท่านรับสั่งว่า "1C; 19 จงรู้ข้าท่านแห่งช่องว่างระหว่างอันกระยาเลยรุ่งสว่างของการบริการของที่ระลึกของนกเขาเสมือนว่านกเขากำลังเอ่ยปากกับดักฉันขนมจากระยะระหว่างอันกระยาเลยผู้ลงมาร่วมงานเข้ากับอีฉันก็ทึ่มสึกกร่อนจรดความเสียใจโศกศัลย์สรรพสิ่งพวกเขาพอถึงสมัยหลังจากนั้นที่อิฉันยืนสิงสู่ข้างหน้า 80 คนแห่งหนขม่อมสิ่งของ zendo สรรพสิ่งดีฉันอิฉันหยุดดวงเนตรของดีฉันเหมือนแห่งหนฉันคุ้นชินสร้างพอฉันเอ่ยปากก่อนหมู่ชน & # xA0;

|

จากนั้นอิฉันก็ไม่สามารถพูดได้มา <อิฉันมีทิวทัศน์นี้อยู่แห่งหัวดีฉัน 14 Daishin นั่งด้านดีฉันบนบานศาลกล่าวเก้าอี้นวมยาวระหว่างที่อิฉันจับตาดู

|

ช้าง

Man สมรู้ร่วมคิด

|

ไม่เคยไม่มีอย่างไรจะตาย

|

สตรีมไหลมารุตพัด .มันสมองมันสมองหัวใจดิ้นมันสมองมันสมอง

|

ฉันยืนอยู่แห่งนั้นตลอดทั้งนาทีเพราะว่าเปล่าเอ่ยปากเช่นไร